«صبح‌نو» سفر قریب‌الوقوع نخست‌وزیر عراق به تهران را بررسی کرد
جلوگیری از تشکیل ناتوی عربی
نخست‌وزیر عراق درحالی امروز یکشنبه به تهران سفر می‌کند که منطقه غرب آسیا، با تحولات و سفرهای مختلفی همراه شده است؛ سفرهایی که به‌زودی به نشست چندین کشور عربی با حضور آمریکا در ریاض منتهی می‌شوند.
«مصطفی الکاظمی»، نخست‌وزیر عراق امروز یکشنبه به تهران سفر می‌کند؛ سفری که هنوز جزئیات و دستورکار آن ازسوی رسانه‌های عراقی اعلام نشده است. پایگاه «میدل‌ایست نیوز» به نقل از یک منبع آگاه اعلام کرد که نخست‌وزیر عراق امروز یکشنبه به ایران سفر می‌کند. جزئیاتی از مدت سفر الکاظمی و دستورکار این سفر اعلام نشده است. این سفر در حالی انجام می‌شود که عراق تاکنون میزبان پنج دور مذاکرات بین ایران و عربستان سعودی بوده است.
توصیه‌های پارلمان عراق به الکاظمی
از سویی دیگر این سفر درحالی صورت می‌گیرد که بغداد با تحولات و انسداد سیاسی روبه‌رو است و پارلمان این کشور به‌دلیل استعفای ناگهانی 73تن از نمایندگان جریان صدر در آستانه انحلال قرار دارد. هرچند نمایندگان جدید به پارلمان پیوستند اما هنوز تحولات داخلی این کشور آبستن موضوعات مختلف سیاسی است. کما اینکه برخی از نمایندگان پارلمان نسبت‌به سفر آقای الکاظمی به ریاض حساس شدند و در پیامی از نخست‌وزیر خود خواستند که در سفر به عربستان رعایت برخی موضوعات را داشته باشد. شماری از نمایندگان پارلمان عراق از نخست‌وزیر این کشور خواستند در کنفرانسی که در عربستان برگزار خواهد شد، به دو توصیه مهم عمل کند؛ اول اینکه هیچ توافقنامه سیاسی را امضا نکند و دوم اینکه هیچ موضع‌گیری سیاسی نداشته باشد. این نمایندگان تصریح کردند: دولت الکاظمی، دولت پیشبرد امور روزمره است که معنایش این است که این دولت، اختیارات محدودی دارد. به گفته این نمایندگان، دولت الکاظمی، دولت موقت بوده و حق امضا و انعقاد قراردادها و معاهدات را ندارد. مصطفی الکاظمی قرار است در نشستی که با حضور جو بایدن، رییس‌جمهوری آمریکا در جریان سفر قریب‌الوقوع وی به عربستان برگزار می‌شود، شرکت کند؛ نشستی که سران مصر و اردن و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج‌فارس هم حضور خواهند داشت و ویژگی ضدایرانی بر این نشست غلبه خواهد داشت.
هانی‌زاده: هدف از سفر الکاظمی به تهران، مانع شدن برای شکل‌گیری ناتوی عربی و تعامل روابط ایران و عربستان است
«حسن هانی‌زاده»، کارشناس مسائل غرب آسیا در گفت‌وگو با خبرنگار روزنامه «صبح‌نو» با اشاره به سفر نخست‌وزیر عراق به تهران، عنوان کرد: سفر آقای مصطفی الکاظمی، نخست‌وزیر عراق در چهارچوب چند موضوع و رایزنی‌های مختلف قابل تحلیل و تجزیه است؛ نخست اینکه جو بایدن، رییس‌جمهور آمریکا به‌زودی به ریاض سفر می‌کند. بایدن درحقیقت با سران کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس و عراق، اردن و مصر در ریاض دیدار می‌کند. این دیدار مهم است چراکه در این نشست به دنبال شکل‌گیری، ناتوی عبری-عربی در عربستان هستند؛ ناتویی که با شرکت 6کشور شورای همکاری خلیج‌فارس و رژیم‌صهیونیستی تشکیل خواهد شد؛ البته آقای الکاظمی با شکل‌گیری چنین ناتویی در منطقه مخالفت می‌کند؛ از این رو به تهران سفر کرده چراکه نظر ایران برای دولت عراق مهم است.
این تحلیلگر منطقه‌ای با اشاره به ناپایداری شرایط سیاسی در عراق، تصریح کرد: شرایط سیاسی عراق به گونه‌ای است که استعفای مجموعه سائرون به رهبری مقتدی صدر، شرایط ناپایدار سیاسی در عراق حاکم ساخته و انتخاب دولت جدید هنوز صورت نگرفته است. آقای الکاظمی در سفرش به تهران از مقامات ایران خواهد خواست تا نفوذ خودش را بر پارلمان افزایش دهد و یکسری نصایحی به طرف عراقی مخصوصا صدر داشته باشد. ایران می‌تواند نقش راهبردی و تعیین‌کننده‌ای در حل مناقشات سیاسی عراق داشته باشد. این کارشناس رسانه‌ای با بیان اینکه مذاکرات ایران و عربستان از دیگر موضوعات مورداشاره در سفر آقای الکاظمی به تهران است، تاکید کرد: همانگونه که می‌دانیم، از اردیبهشت‌ماه سال گذشته تاکنون پنج دور مذاکرات مهم در بغداد برگزار شده است. اکنون الکاظمی سعی می‌کند تا دیدگاه‌های ایران و عربستان را به یکدیگر نزدیک کند تا اینگونه بتواند از شکل‌گیری ناتوی عربی در منطقه جلوگیری کند؛ ناتویی که در سفرهای منطقه‌ای بن‌سلمان به اردن نیز مطرح و پادشاه اردن بر تشکیل آن اصرار کرد.
هانی‌زاده با اشاره به سفر رییس‌جمهور آمریکا به ریاض، یادآور شد: سفر جو بایدن که به‌زودی به ریاض صورت می‌گیرد، در همین راستای سیاست‌های تعریف‌شده از قبل است که شکل‌گیری ناتوی عربی هم در آن دیده شده است، هرچند یکی دیگر از اهداف سفر او، زمینه‌سازی برای به قدرت رساندن محمد بن‌سلمان، شاهزاده سعودی به قدرت است چراکه پادشاه عربستان بیماری‌اش تشدید شده و سعی می‌کند تا در این سفر مصونیت لازم به محمدبن‌سلمان بدهد. هرچند بن‌سلمان در دو سال اخیر به‌خاطر قتل جمال خاشقچی، روزنامه‌نگار سعودی در استانبول ترکیه، دچار اختلاف شده بودند.
تشکیل ناتوی عربی
این روزها منطقه ما شاهد ترافیک سفرهای مختلف دیپلماتیک است که نشان می‌دهد تحولات سیاسی و امنیتی در سطوح بالایی در حال شکل‌گیری است. اگر نگاهی به روندهای دیپلماتیک در منطقه داشته باشیم و سفرهای صورت‌گرفته در طول یکی، دو هفته گذشته را بررسی کنیم، شاهد شکل‌گیری افق جدیدی در سطح تحولات دیپلماتیک هستیم. نخست باید به سفر محمدبن‌سلمان به مصر، اردن و ترکیه اشاره کرد. بن‌سلمان درحالی به اردن و ترکیه رفت که در هر دو کشور متهم به حمایت از کودتا شده بود. از سوی دیگر، امیر قطر هم در سفری مهم و قابل‌توجه راهی مصر شد. صهیونیست‌ها هم سفرهایی به امارات، عربستان و ترکیه داشتند و دست‌آخر هم شاه اردن سفری به ابوظبی داشت.
هرچند به نظر می‌رسد که آشفتگی اقتصادی در کشورهای مصر، اردن و ترکیه عاملی شده تا سران سه کشور ثروتمند امارات، قطر و عربستان با رهبران این سه کشور دیدار کرده و در بالاترین سطح ممکن هم مورد استقبال قرار بگیرند اما شواهد و قرائن به ما می‌گوید که منطقه شاهد یک جابه‌جایی سخت و پیچیده در حوزه راهبردی است و این سفرها درواقع مقدمه‌ای برای رسیدن به مرحله جدید در راستای ایجاد ساختاری امنیتی در منطقه با مدیریت آمریکا جهت برجسته کردن نقش رژیم‌صهیونیستی در معادلات امنیتی، اقتصادی، نظامی و سیاسی آسیای غربی است. این سفرها پیش از سفر تعریف‌شده رییس‌جمهور آمریکا صورت می‌گیرد و نمی‌توان آن‌ها را نادیده گرفت.
بااین‌حال، آنچه از تبلیغات این روزهای محور عربی عبری در منطقه می‌توان برداشت کرد، حرکت آن‌ها در یک فضای تعریف‌شده مبتنی بر تعیین یک راهبرد جدید ازسوی اتاق‌های فکر در واشنگتن است که این اتاق‌های فکر هم معمولا از تل‌آویو موارد خود را دریافت می‌کنند و به همین دلیل همیشه درنهایت ناکام می‌مانند. تازه‌ترین راهبرد این اتاق‌های فکر، تشکیل یک محور نظامی (به قول خودشان دفاعی!) در برابر ایران است. حرف نهایی این فکر را می‌توان در سخنان شاه اردن پیدا کرد که در دیدار با محمدبن‌زاید خواهان تشکیل ناتوی عربی شد اما اگر به پیشینه این راهبرد نگاه کنید باید نوشته‌های رسانه‌های رژیم‌صهیونیستی را به یاد بیاورید که پیش‌تر مدعی ایجاد یک سپر دفاعی با مشارکت کشورهای عربی در برابر ایران شده بودند. اتاق‌های فکر آمریکایی-اسرائیلی برای تحت‌تاثیر قراردادن ایران در سیاست‌های منطقه‌ای خود و همچنین ایجاد یک ابزار جدید چانه‌زنی در اختیار طرف آمریکایی جهت نتیجه‌گیری در مذاکرات هسته‌ای است.
ارسال نظر