|
شناسه خبر: 6067

مردم درباره سرداری که سرباز ولایت بود چه می‌گویند؟

ما هم سلیمانی هستیم

دو سال از روزی که بزرگ‌ترین فرمانده مبارزه با تروریست‌ها، ازسوی تروریستی‌ترین ارتش جهان به شهادت رسید می‌گذرد؛ انتشار خبر شهادت سپهبد سلیمانی در صبح جمعه، سیزدهم دی‌ماه ۱۳۹۸ همه را در بهت و شوک فروبرد و چند ساعتی نگذشت که همدردی ایرانی‌ها و غیرایرانی‌ها در اندوه ترور فرمانده سپاه قدس ایران منجر به سونامی در افکار عمومی و شبکه‌های اجتماعی شد.

در همه روزهای پس از شهادت سردار سپهبد حاج‌قاسم سلیمانی، آزادیخواهان بیشتری از سراسر جهان با شخصیت او آشنا شده‌اند؛ حالا همه می‌دانند حاج‌قاسم تاثیرگذارترین مرد میدان مقاومت است. او فقط مرد میدان نبود؛ تفکر سلیمانی یک مسیر است، مسیری که به آزادی ختم می‌شود و راهی که پوزه شیطان بزرگ را به خاک می‌مالد. چگونه می‌شود در تاریخ ۱۰۰سال گذشته ایران یک نظامی به این اندازه در داخل و خارج از کشور محبوب باشد؟ او چه کسی بود که اشک‌های رهبر معظم انقلاب بدرقه راهش شد؟ چگونه ممکن شد که از آن مرد و زن ۹۰ساله تا نوجوانان دهه هشتادی، از منتقدان آبان‌ماه تا راننده تاکسی ناراضی، از آن روحانی مسجد تا همسایه غیرمذهبی برای این شهید فرمانده سوگوار شدند و بعد از گذشت دوسال هنوز عکس حاج‌قاسم از پشت شیشه مغازه و ماشین‌شان تکان نخورده است؟ پرسشی که خبرنگار «صبح‌نو» از همان راننده تاکسی و مغازه‌داری می‌پرسد که حالا و در دومین سالگرد شهادت حاج‌قاسم با شور و شوق بیشتری یاد و خاطره او را زنده نگه می‌دارند.

قدم به قدم با سردار
 پیرمرد درحال جمع‌وجور کردن دخلش بعد از حساب و کتاب ظهرگاهی مغازه میوه‌فروشی است، شلوغی خیابان و مغازه‌ها کم‌رمق شده اما تک‌وتوک مشتری وارد مغازه می‌شود. به نظر می‌رسد وقتش برای یک خاطره‌بازی آزاد است. به او نزدیک شده و کارت خبرنگاری‌ام را نشان می‌دهم. عکس حاج‌قاسم را که بالای سر و روی دوشیشه مغازه نصب شده با دست نشان داده و می‌پرسم؛ چرا هنوز بعد از دوسال عکس حاج‌قاسم را نگه داشتید؟ با تعجب به من نگاه می‌کند و می‌گوید: «خانم بگو صدسال، مگر به سال است! مگر امام‌حسین(ع) بعد از گذشت هزار سال فراموش شد که حاج‌قاسم بشود و عکسش را پایین بیاوریم؟ مگر امام‌خمینی(ره) راه و هدفش فراموش شد؟»
از تفکر حاج‌قاسم و ویژگی‌هایی که سبب می‌شود تا نام او در کنار امام‌حسین(ع) و امام‌خمینی(ره) بیاید می‌پرسم، لیوان چایی را دستم می‌دهد و می‌گوید: «حاج‌قاسم نه‌تنها در جنگ هشت‌ساله تحمیلی یک قهرمان ملی بود بلکه با مبارزه علیه وحشی‌های داعشی به یک قهرمان بزرگ‌تر برای ما تبدیل شد. حاج‌قاسم را همه دنیا می‌شناسند، چون فقط کشور ما را از شر داعش در امان 
نگه نداشت و مردم زیادی به پاس رشادت‌های ایشان راحت شب بر بالشت گذاشتند.»
تعداد مشتری‌ها به‌ناگاه زیاد شد، وقت محدود بود، از پیرمرد خداحافظی کردم و از راننده تاکسی که آن‌طرف خیابان، صندلی ماشین را خوابانده و درحال خواندن روزنامه بود، خواستم که درباره حاج‌قاسم صحبت کنیم و عکس‌هایی از سردار که شیشه جلو و عقب ماشین را نقاشی کرده است. جمله‌اش را اینطور شروع می‌کند؛ «خانم، سردار من و ماشینم را سالم نگه داشته است، دو سال از زمان شهادت سردار، عکس ایشان را روی شیشه‌های ماشین چسبانده‌ام، حتی یک‌دفعه در این دو سال تصادف نکرده‌ام، با وجود اینکه بعضی مواقع مویی تصادف را رد کرده‌ام اما هیچ اتفاقی برای من نیفتاده است، خودم سالمم، کرونا در این دو سال نگرفته و هنوز می‌توانم برای خود و خانواده‌ام، نان حلال دربیاورم» او ادامه می‌دهد: «صورت سردار به‌شدت آدم را جذب می‌کرد، در صحبت‌هایش اقتدار را می‌دیدی، به‌خاطر ایشان همه دنیا ما را به قدرت و هوش نظامی بالا می‌شناختند. حضورشان در آدم حس غرور ایجاد می‌کرد. تا آنجایی هم که راجع‌به ایشان خواندم، با همه رابطه خوبی داشت، نه با اصولگراها بد بود و نه با اصلاح‌طلبان، با همه رفیق بود و با همه بر سر موضوعات مشورت می‌کرد، این خوب است که بر سر حل مشکلات مملکت، افراد با هم اختلاف نداشته باشند. ساده‌زیست بود و اهل نمایش نبود. اگر نامزد ریاست جمهوری می شد، صددرصد مردم به ایشان رأی می‌دادند اما این‌کار را نکرد.»
 
مردی برای تمام دوران
راست می‌گوید؛ عکس شهیدسلیمانی هم در دفتر انجمن‌های اسلامی است و هم بر دیوار بسیج دانشجویی! او  فرماندهی بود که هم به پای درددل انتقادی فرزندان این مرزوبوم می‌نشست و هم مورد اعتماد جوانان عدالتخواه بود و به همین دلیل همه ایرانیان از هرنوع تفکری در سوگ ازدست‌رفتنش و ادامه راه مقاومت به خیابان‌ها آمدند؛ ایرانیان او را وزنه‌ تعادل و ضامن امنیت و صلح و منافع ملی می‌شناسند. حتی دهه هشتادی‌های امروزی نیز او را می‌شناسند؛ تصویر سلیمانی امروز بر جلد دفاتر آنان و صدای قهرمان بر پیشواز خط همراه‌شان نقش بسته است.
از خیابان وحدت اسلامی وارد خیابان بهشت می‌شوم. مقصد من پارلمان شهری است.

 جلسه صحن علنی تمام شده و اعضا در حال مصاحبه با خبرنگاران هستند؛ از ناصر امانی، عضو شورا که روزگاری خود رزمنده‌ای در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل بوده است، درباره حاج قاسم می‌پرسم. او هم در پاسخ می‌گوید: «آنچه من با شنیدن نام ایشان به ذهنم خطور می‌کند، شجاعت و فرماندهی مثال‌زدنی آن بزرگوار در میادین نبرد است؛ زیرا از سال۱۳۵۸ که ایشان به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و از اعضای واحد آموزش و مربی آموزشی سپاه قدس کرمان شد تا فرماندهی لشکر ۴۱ثارالله کرمان، فرماندهی در عملیات‌های کربلای چهار و کربلای پنج، فرماندهی سپاه صاحب‌الزمان (عج) در سال۱۳۶۷ و سرآخر فرماندهی سپاه قدس از سال۱۳۷۶ تا لحظه شهادت، همواره در میادین نبرد بوده است.»
او در ادامه می‌افزاید: «بله، شهید قاسم‌سلیمانی اهل پشت‌میزنشینی نبود. مرد میدان‌های جنگ بود. زمانی که داعش بسیاری از مناطق سوریه و عراق را به تصرف خود درآورد، ایشان با حضور در جبهه‌های نبرد و تقویت و تشویق نیروهای مردمی یا همان حشدالشعبی، نه‌تنها مانع پیشروی نیروهای تکفیری شد، بلکه بسیاری از مناطق و شهرهای مهم و سوق‌الجیشی با فرماندهی این سردار حماسه‌ساز آزاد شد. شخصیت شهید قاسم‌سلیمانی تنها در میادین جنگ خلاصه نمی‌شود، بلکه گستره شخصیت و اثرگذاری‌اش در ابعاد گوناگون نمود پیدا می‌‌کند؛ از نبوغ نظامی، شهادت‌طلبی، عشق به اهل‌بیت گرفته تا ولایتمداری، علاقه‌مندی به فرهنگ و هنر، عدالت‌طلبی و  تکریم خانواده شهدا. همانطور که در صحن شورا نیز گفتم، اگر ما می‌خواهیم پیرو مکتب حاج‌قاسم باشیم، باید عدالت‌محور باشیم. ایشان در همه شوون رفتاری خود عدالت را بحق در نظر می‌گرفتند.»

 اسطوره جاودان
از ساختمان شورا بیرون می‌زنم؛ با یکی از مدیران مدرسه دوره دوم در منطقه12 قرار ملاقات دارم تا درباره حاج‌قاسم صحبت کنیم، به‌خاطر محدودیت‌ها حضور صددرصدی دانش‌آموزان را یک روز در میان کرده‌اند، امروز اما دانش‌آموزان نبودند و جلسه اولیا و مربیان در مدرسه برگزار شده بود. اواخر جلسه وارد مدرسه شدم، حیاط، سالن و اتاق مدیر همه حاکی از آمادگی برای بزرگداشت دومین سالگرد سردار دل‌ها داشت. خانم ناظمی، مدیر مدرسه از امیدواری حاج‌قاسم به نسل آینده صحبت می‌کند و حضور سردار را در عرصه‌های مختلف ازجمله حوادثی مانند سیل و زلزله دربین مردم را عاملی می‌داند که سبب شده ایشان از یک شخصیت ملی و نظامی به یک شخصیت ملی و اسطوره جاودان تبدیل شود. «علاوه‌بر دلسوزی و غمگساری مردم، وظیفه‌شناسی این سردار بزرگ اسلام باعث شد تا شخصیتی محبوب شود. ازخودگذشتگی‌اش  ویژگی مهم ایشان است. سردار دل‌ها به جای بازنشستگی، حرکت و ایثار را انتخاب کرد. همین ویژگی‌های شخصیتی باعث ماندگاری سردار شهید حاج‌قاسم سلیمانی در دل‌ها شده است که هنوز با اینکه به دومین سالگردش رسیدیم، دل‌های مردم بی‌قرار است.»
این مدیر آموزشی ادامه می‌دهد: «شهید حاج‌قاسم سلیمانی نقش مهمی در ایجاد اتحاد و همبستگی مردم کشورهای خاورمیانه علیه استکبارجهانی داشت و ابهت پوشالی آمریکا را در منطقه  شکست؛ این شهید والامقام با صداقت و شجاعتی که داشت جبهه جدیدی در منطقه علیه آمریکا ایجاد کرد و عامل وحدت و برادری بین اقوام و مذاهب مختلف شد. شهید حاج‌قاسم سلیمانی برایش قومیت و مذهب معنایی نداشت و هرجا صدای مظلومیت می‌شنید، حمایت می‌کرد. او سردار دل‌ها بود و با تمام وجود خود را فدای نظام، انقلاب و رهبری کرد.»  ناظمی اضافه می‌کند: «سردار شهید معلم اخلاق بود و با رفتار خود در تمام دل‌ها نفوذ کرد و بدون توجه به جناح و سیاست، عاشقانه درخدمت مردم و کشور بود. اخلاص، تدبیر و منش صادقانه ازجمله ویژگی‌های شخصیتی شهید حاج‌قاسم سلیمانی بود که سبب می‌شد مختص به نظام اسلامی نباشد، بلکه شخصیتی جهانی داشت و با شهادتش بسیاری از مردم جهان را داغدار کرد.»

یاد و نام حاج‌قاسم سلیمانی هنوز در دل ایرانیان زنده است  

 

ارسال نظر