|
شناسه خبر: 10033

انتشار مصاحبه‌های مقامات دولت پیشین، جان دوباره‌ای به مخالفان دولت سیزدهم بخشیده است

اندک‌اندک جمع قدرت‌طلبان می‌رسد

از پیش هم معلوم بود که با گذشت زمان، سردمداران دولت قبل و حامیان سیاسی آن‌ها در فضای مجازی دوره بیفتند و از هزینه‌هایی که بر کشور تحمیل کردند، ابراز برائت کنند.

با انتشار متناوب مصاحبه‌های دولتمردان قبل، اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان بار دیگر به همدیگر رسیده و فعالیت‌های خود برای تصاحب افکار عمومی و تسخیر قدرت را آغاز کرده‌اند.
 وقتی تصاویر منتشرشده از حسن روحانی در دو اجلاسیه اخیر خبرگان رهبری را با همدیگر مقایسه می‌کنیم، نکته ضمنی و در نگاه اول نامحسوس، چشم مخاطب را به خود جلب می‌کند؛ جابه‌جایی محل جلوس از صندلی حاشیه‌ای به جایگاه وسط. رییس دولت‌های یازدهم و دوازدهم این روزها به‌واسطه انتشار گفت‌وگویش درباره تاثیر تحریم‌ها بر اقتصاد ایران، در مظان توجه قرار گرفته است. گفت‌وگویی که در قالب کتابی ذیل عنوان «بدون دود و آتش و خون» منتشر شده و علاوه‌بر روحانی، سایر دولتمردان پیشین نظیر اسحاق جهانگیری و محمد نهاوندیان را نیز شامل می‌شود.
 
کتابی که یک سال بعد از انتشار، وایرال شد
 نکته جالب درباره گفت‌وگوهای اخیر روحانی، جهانگیری و نهاوندیان، فاصله زمانی میان چاپ و انتشار آن‌ها در فضای مجازی است. کتاب نامبرده، یک سال پیش منتشر شد اما محتویات آن به یکباره طی هفته اخیر، بازانتشار یافت و باعث شد همگان از فحوای آن آگاهی یافتند. چرا کتابی که یک‌سال پیش‌چاپ شد، اکنون در مجازی، نشت یافته است؟ پاسخ این سوال را می‌توان در توییت اخیر معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر رییس دولت دوازدهم، دید. علیرضا معزی در بخشی از نوشته خود تصریح کرد: «کتاب بدون دود و آتش و خون به‌عنوان منبع، یک‌‌سال پیش منتشر شده و اکنون مورد بازخوانی قرار گرفته است. گویا حالا با گذر زمان و روشن‌‌تر شدن فضا، آن حقایق شنیدنی‌‌تر شده‌اند و باورپذیرتر».
آنچه از منظر سیاسی توییت معزی را معنادار می‌کند، تاکید او بر «گذر زمان» و ادعای باورپذیر شدن به زعم او حقایق مکتوم و مکنون در دولت قبل است؛ تو گویی در پس و پشت این توییت، نوعی فرمان آماده‌باش برای نیروهای معارض دولت رئیسی نهفته است؛ با این ترجیع‌بند: «اتحاد مجدد برای فتح سنگر به سنگر مجلس و دولت». همگرایی اعتدالیون و اصلاح‌طلبان مدتی است که جلوه و جلایی پررنگ به خود گرفته است. مصاحبه‌های روحانی، جهانگیری، نهاوندیان و... تنها یکی از چندین نشانه بازفعالیت مسوولان سابق است.
 
آمادگی برای انتخابات مجلس آینده
 صفحه اینستاگرام منتسب به اسحاق جهانگیری، معاون اول دولت‌های یازدهم و دوازدهم، دیروز از دیدار و گفت‌وگوی او با آیت‌الله جوادی آملی خبر داد. در نیمه دوم مردادماه امسال نیز هسته سخت رهبری ائتلاف اصلاحات-اعتدال یعنی حسن روحانی، علی‌اکبر ناطق، سیدمحمد خاتمی و سیدحسن خمینی آخرین جلسه خود را در منزل جهانگیری برگزار کردند و گمانه‌ها از «مباحث سیاسی مربوط به انتخابات مجلس دوازدهم» به‌عنوان محور این جلسه خبر دادند؛ انتخاباتی که قرار است اسفندماه سال آینده، برگزار شود. اما چه کسی محور وحدت اصلاح‌طلبان و اعتدالیون برای این انتخابات، خواهد بود؟
 
علی لاریجانی، پستونشینی که آشکار می‌شود؟
 علی لاریجانی این روزهایش را در طبقه دوم ساختمانی می‌گذراند که طبقه اول آن، محل برگزاری جلسات «هیات عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه‌گانه» است. لاریجانی چراغ‌خاموش مشغول رصد فضای سیاسی کشور است و آنطور که به نظر می‌رسد، فعلا بنایی بر موضع‌گیری رسمی ندارد. او برخلاف حسن روحانی، به سکوتش پایدار و پایبند بوده و پس از انتخابات1400 جز حضور در برخی وبینارهای فلسفی و اندیشه‌ای، ظهور و بروز چندانی در عرصه کنشگری نداشته است. اموری همچون مشاورت به مقام معظم رهبری، حضور در جلسات شورایعالی انقلاب فرهنگی و تدریس فلسفه در دانشگاه تهران، تمام‌وقت علی لاریجانی را به خود مشغول داشته‌اند؛ بااین‌حال او در دفترش چندان هم بیکار نبوده و بنابر اخباری که چندی پیش فضای شایعات را پر کرد، هرازچندگاهی میزبان چهره‌های سیاسی نزدیک به خود با هدف دورخیز برای شرکت در انتخابات مجلس است. بااین‌حال و بنابر برخی شنیده‌های موثق، شخص علی لاریجانی شایعات مربوط به بازگشتش به عرصه پارلمان را از اساس تکذیب کرده است. باوجوداین، علی لاریجانی به‌موجب 12سال متوالی ریاست بر مجلس، جزء معدود چهره‌های نزدیک به ائتلاف اعتدالی-اصلاح‌طلبی است که می تواند با پتانسیل خود، ائتلاف مزبور را با هدف فتح دوباره بهارستان بسیج و منسجم گرداند. اما علاوه‌بر مجلس، اصلاح‌طلبان و اعتدالیون، نیم‌نگاهی نیز به ریاست‌جمهوری 1404 دارند.
 
از همتی تا آذری‌جهرمی؟
 اگر بخواهیم برای اصلاح‌طلبان و اعتدالیون یک چهره دم‌دست جهت نامزدی در انتخابات ریاست‌جمهوری سه سال بعد معرفی کنیم، عبدالناصر همتی بی‌شک در صدر خواهد بود. همتی در انتخابات پارسال موفق شد با وجود تحریم اصلاح‌طلبان، 2.5میلیون رأی کسب کند و هرچند به طرز معناداری بعد از رئیسی، آرای باطله و محسن رضایی چهارم شد، اما درحال‌حاضر خود را در معرض قرار داده است. علاوه‌براین، همتی در میان چهره‌های سابقا دولتی و نزدیک به اصلاح‌طلبان، تنها چهره‌ای است که شأن اپوزیسیونی خود را به‌طور ویژه حفظ کرده و هرچند وقت یکبار با انتشار توییت و یادداشت اینستاگرامی، علیه دولت به‌ویژه آمارهای اقتصادی آن، اقامه دعوی می‌کند. باوجود تلاش‌های مجازی علیه دولت رئیسی، همتی پشتوانه نخبگانی اندکی دارد. باتوجه‌به این واقعیت، همتی سعی دارد خود را به مشاهیر اصلاح‌طلب و اعتدال، قریب و شفیق نشان بدهد. یکی از نشانه‌های تلاش همتی برای ایجاد قربت با مشاهیر و معاریف، به آخرین دیدار دولتمردان یازدهم و دوازدهم با حسن روحانی به مناسبت عید غدیر بازمی‌گردد؛ آنجا که همتی و آذری‌جهرمی جوان را کنار زد و کنار دست روحانی به خوش‌وبش با رییس‌جمهوری پیشین مشغول شد. اما آن طور که به نظر می‌رسد، آذری‌جهرمی جایگاه ویژه‌تری در نگاه روحانی دارد. چه آنکه حسن روحانی در گفت‌وگوی اخیرش با کتابی که نامش در ابتدای گزارش آمد، درباره تمایلش به کاندیداتوری آذری جهرمی در انتخابات پارسال گفته است: «به نظرم آقای جهرمی هم می‌توانست ثبت‌نام کند. کار شورای نگهبان در ردصلاحیت او با قید اینکه سن و سالش دو ماه کم است، غیرقانونی است. شورا رد می‌کرد، دولت هم بیانیه می‌داد. باید ثبت‌نام می‌کرد».
 
در مظان تردید افکار عمومی
 همه آنچه آمد، مشت نمونه خروار از فعال شدن ائتلاف راهبردی اصلاح‌طلبان و اعتدالیون یک‌سال‌ونیم مانده به انتخابات مجلس دوازدهم است. با وجود تلاش‌های نخبگانی، این ائتلاف یک کاستی بزرگ دارد و آن همراه نبودن افکارعمومی با آن‌هاست. به نظر می‌رسد بیش و پیش از جلسات نخبگانی، این ائتلاف باید فکری به حال کرختی بدنه اجتماعی خود کند؛ بدنه‌ای که بعید به نظر می‌رسد با اظهارات تند و رادیکال هم به صحنه مشارکت بیاید.

 

اخبار مرتبط

ارسال نظر