مسیر سیاست ورزی اصلاح طلبان از تخریب رقیب می گذرد
کنشگران منفعل
با اینکه فرصت زیادی تا انتخابات مجلس دوازدهم در اسفندماه سال1402 باقی نمانده است اما می‌شود از همین الان در میان گفته‌های سیاسیون نوعی آماده‌باش را احساس کرد.
عارف: اصلاحات جریان داخل نظام است
طی هفته‌های اخیر و همزمان با موضع‌گیری برخی لیدرهای فکری و تشکیلاتی اصلاح‌طلبان، به‌خوبی می‌شود باقی ماندن اختلافات پیشین در جبهه اصلاحات(به‌زعم شکوری‌راد، اختلافات بنیادین) بر سر نوع مواجهه با پدیده‌های سیاسی ازجمله انتخابات(تحریم یا مشارکت) را مشاهده کرد. برای نمونه آن قسم اصلاح‌طلبانی که پیشتر طرفدار تاثیرگذاری بر روندهای سیاسی از طریق صندوق رأی بودند، مجددا همان ایده‌ها را تکرار کرده‌اند؛ برای نمونه، محمدرضا عارف، معاون اول دولت اصلاحات در گفت‌وگو با «خراسان» و در پاسخ به اینکه «آیا برای انتخابات مجلس دوازدهم برنامه‌ای دارید؟» گفت: «طرح این مساله که آیا اصلاح‌طلبان در انتخابات شرکت می‌کنند یا خیر، یک سوال انحرافی است، ما یک جریان سیاسی در داخل نظام هستیم و حتما باید در انتخابات شرکت کنیم». رییس فراکسیون امید در مجلس دهم تصریح کرد: «هرچند از نهادهای نظارتی گله‌های جدی داریم اما آن‌قدر ظرفیت این جریان و مردم بالاست که اگر قشر نخبه کشور با اصلاح‌طلبان نیایند جذب اصولگراها هم نمی‌شوند».
مرعشی: ما اصلاح‌طلب نیستیم
علاوه‌بر عارف، چهره مهم دیگری که همچنان بر انگاره‌های مشارکت‌طلبی تاکید و تصریح دارد، حسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی است. در همین باره، مرعشی در گفت‌وگو با آخرین شماره نشریه «آگاهی نو» بار دیگر هرگونه چپ‌روی و اقدام مغایر میانه‌روی را به بوته نقد گذاشت. او تصریح کرد: «در تمام حوادث 40ساله می‌توانید حرفی را که می‌زنم رصد کنید. بنیان ما انقلابی و چپ است، نه اصلاحی، ما اصلاح‌طلب نیستیم و اصلا به راه‌حل‌های میانه فکر نمی‌کنیم. ما صفر و صدی هستیم». هرچند روی صحبت مرعشی در این مصاحبه عمدتا معطوف به نقد رویه حاکم بر جبهه اصلاحات در دو انتخابات مجلس یازدهم(اسفند98) و ریاست‌جمهوری سیزدهم(خرداد 1400) بود اما می‌شود گفته‌های مرعشی را به‌نوعی به انتخابات بعدی مجلس در اسفند1402 نیز تعمیم داد.
حجاریان: شورای نگهبان راه نیاید، تحریم می‌کنیم
در مقابل اصلاح‌طلبان عملگرا و طرفدار مشارکت در انتخابات1402، اصلاح‌طلبان تندرو کمافی‌سابق بر طبل تحریم انتخابات می‌کوبند و به نام «اصلاحات جامعه‌محور»، «اصلاحات قدرت‌محور» را مذمت می‌کنند. مثلا سعید حجاریان، اندیشه‌ورز نزدیک به حزب اتحادملت، اخیرا در گفت‌وگویی با تکرار ایده «تحریم انتخابات» مجددا ابراز کرد که اگر شورای نگهبان با اصلاح‌طلبان «راه نیاید»، جبهه اصلاحات حتما در انتخابات مجلس دوازدهم شرکت نخواهد کرد. حجاریان در گفت‌وگو با سالنامه روزنامه شرق با بیان اینکه «ما مشارکت بی‌قیدوشرط نداریم و همین‌جا بگویم که سال1402 هم مشارکت حتما مشروط خواهد بود» در توضیح مشروط بودن نوع مشارکت اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس دوازدهم، تاکید کرد: «مشروط به اینکه شورای نگهبان چقدر با ما راه بیاید و تردید نکنید اگر راه را ببندند، شرکت نمی‌کنیم. من یک چیزی هم بگویم؛ شخصا باور دارم تحریم انتخابات هم مشکلی ندارد.»
حجاریان همچنین با نرمال نشان دادن ایده تحریم انتخابات افزود: «این نظر من است، می‌تواند مخالفانی داشته باشد اما تحریم غیرقانونی نیست. من می‌توانم به این نتیجه برسم که نباید در انتخابات شرکت کرد و به دوستم هم می‌گویم پیشنهادم این است تو هم رأی نده یا به مردم بگویم، اگر که من یا تفکر من را قبول دارید، رأی ندهید». حجاریان با انتقاد از برخی خط‌مشی در جبهه اصلاحات که از تحریم انتخابات تابو ساخته‌اند، تاکید کرد: «مشارکت مشروط به معنای تحریم انتخابات نیست اما درعین‌حال تحریم انتخابات هم غیرقانونی نیست و نباید از آن تابو ساخت و تسلیم هجمه‌ها و سم‌پاشی‌ها شد.»
منصوری: اصلاح‌طلبان دندان قدرت را بکشند
علاوه بر حجاریان، آذر منصوری، دبیرکل حزب اتحاد ملت نیز چندی پیش در گفت‌وگو با سایت نامه‌نیوز با تکرار انگاره‌های حجاریان درباره لزوم دوری گزیدن از ساختار قدرت و سیاست‌ورزی به هر قیمت، تصریح کرد: «اصلاح‌طلبان تا اطلاع ثانوی دندان قدرت را بکشند و دور بیندازند. باید به جامعه برگشت و صدای مردم شد». منصوری حتی این را هم گفت که اگر «جبهه اصلاحات ایران» نتواند میان گروه‌ها و سلایق مختلف اصلاح‌طلبی اجماع آورد، ادامه حیاتش زیر سوال خواهد رفت.
زائده‌ای بر جریان مدعی عدالت‌خواه
جدای از بحث درباره شرکت در انتخابات1402 یا تحریم آن، اصلاح‌طلبان در دو وجه دچار بغرنجی هستند؛ اولین بغرنجی اصلاح‌طلبان این است که پایگاه اجتماعی آن‌ها ریزش یافته و در این شرایط، اساسا بحث درباره حضور یا عدم حضور در انتخابات مجلس دوازدهم سالبه به انتفاع موضوع است. دومین بغرنجی اصلاح‌طلبان از فقر عملیاتی آن‌ها نشأت می‌گیرد. اصلاح‌طلبان برای تبدیل خود به آلترناتیو شرایط موجود، صرفا به نقدهای پراکنده از دولت مستقر بسنده کرده و ناامیدانه روندهای آینده را به نظاره نشسته‌اند. ضربه اصلاح‌طلبان به اقتصاد و معیشت مردم طی هشت سال دولت حسن روحانی به‌قدری کاری بوده که آن‌ها را حتی از ایجاد «دولت سایه» و متشکل شدن مجدد حول ایده «نقد وضع موجود» ناتوان ساخته است.
در شرایطی که اصلاح‌طلبان با ضعف تشکیلاتی و عملیاتی مواجهند و نمی‌توانند به شکل مستقل در پیشگاه جامعه کنشگری مطلوب داشته باشند، تنها روشی که می‌تواند آن‌ها را در سپهر سیاسی ایران به‌عنوان «نیروی مدعی تغییر» زنده نگاه دارد، پنهان شدن پشت غوغاسالاری جریان موسوم به عدالت‌خواهی است. اصلاح‌طلبان در دو غائله اخیر یکی انتشار فایل صوتی منتسب به دو فرمانده پیشین سپاه و دیگری سفر برخی بستگان رییس مجلس به ترکیه، خط تخریب مدعیان عدالت‌خواهی را تقویت کردند و کوشیدند از فرصت‌های به‌وجودآمده، خود را منزه و داعیه‌دار مبارزه با فساد جلوه بدهند. به بیان بهتر، اصلاح‌طلبان طی ماه‌های اخیر به زائده جریان عدالت‌خواه و جبهه پایداری تبدیل شده‌اند.
ارسال نظر