قاب‌های امیدساز سینما

بسیاری از ما روزمان را با اخبار آغاز می‌کنیم. تا بیدار می‌شویم گوشی موبایل‌مان را چک می‌کنیم تا ببینیم در همان چند ساعتی که خواب بوده‌ایم چه اتفاقاتی در دنیا افتاده، چه کسی مرحوم شده، چه کسی سفر رفته، کجا جنگ شده و چه کسانی آواره شدند، وضعیت گرمایش زمین در چه حال است، کجا سیل آمده و کجا خشکسالی امان مردم را بریده، یخ‌های قطبی چقدر آب شدند و طوفان چند نفر را تلف کرده است. به لطف تکنولوژی این روزها، هر ثانیه خبرهای جدید را که اغلب بد هم هستند دریافت می‌کنیم؛ خبرهایی که می‌توانند روزمان را خراب کنند و لحظه‌های خوش‌مان را بگیرند. دیدن ویدیویی از مردن یک نفر در آن‌سوی کره زمین، دقیقه‌ای بعد آدمی دیگر در این‌سوی کره زمین را می‌آزارد و روانش را به هم می‌ریزد. این موضوع فقط در اخبار مشاهده نمی‌شود، بلکه فیلم‌های زیادی نیز وجود دارند که این حس را منتقل می‌کنند. فیلم‌هایی که یکی از مهم‌ترین دلایل ساخته شدن‌شان سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت مردم است، تبدیل شده‌اند به دنیایی از خبرهای ناخوشایند که مخاطب را افسرده‌تر و خسته‌تر از سینما راهی خانه می‌کنند. در این میان اما آنچه انسان نیاز دارد امید است. انسان به امید زنده است و چه خوب‌اند فیلم‌هایی که وقتی بعد از دیدن‌شان از سینما خارج می‌شویم احساس می‌کنیم زندگی را کمی بیشتر دوست داریم. اعتقاد، دوستی و عشق ازجمله مفاهیمی هستند که به امید ختم می‌شوند. در این فرصت به بهانه اکران موفق فیلم «تی‌تی» سری به فیلم‌هایی زده‌ایم که به نوعی هرکدام امیدی در دل ما روشن کرده‌اند.