تناقض رادیکال ها
با وجود همه اختلاف‌های رویکردی و سیاسی در داخل، وقتی پای منافع ملی و مقابله با دشمن وسط می‌آید همه ایرانیان معمولا ید واحد می‌شوند و یکپارچه در برابر زیاده‌خواهی‌ها می‌ایستند. این رسم همیشگی ایرانیان بوده که نسبت‌به آب و خاک خود عرق ملی دارند و هیچ تساهلی نسبت‌به حفظ تمامیت ارضی، به خرج نمی‌دهند. وطن‌دوستی در عمق و جان ما ساکنان چهارراه تمدنی ریشه دارد و با هیچ بالا و پایین و سختی و حتی مصیبتی قابل انتقال و تقلیل نیست که اگر بود «هشت سال شورانگیز» برای حفظ وجب به وجب از مام وطن، آنچنان جانفشانی نمی‌شد. در کنار این عرق میهنی، افرادی هم هستند که در حول سیاست‌زدگی، حاشیه می‌روند و متن را که حفظ ایران(همانی که حاج قاسم آن را قرارگاه حسین‌بن‌علی نامید) است به دریای پر تلاطم بیراهه‌ها می‌سپارند. پس از فراری دادن کشتی‌های آمریکایی در دریای عمان که قصد تعرض به نفتکش‌های ایرانی را داشتند، اصلاح‌طلبان رادیکال با حمله به اقدام سپاه، آن را ماجراجویی دانستند و به حد اقدامی ناضرور تنزل دادند. این گروه نمی‌دانند یا نمی‌خواهند بدانند که بدون به رخ کشیدن اقتدار و حفظ استقلال، هیچ آرمان دیگری حتی تحقق جامعه مدنی و دموکراسی‌خواهی، مجالی برای بروز و ظهور نخواهند داشت. این نیروها دچار نقض غرض هستند؛ آن‌ها آزادی را بدون لازمه اساسی آن یعنی استقلال‌خواهی و مبارزه با جریان سلطه می‌خواهند؛ این راه که
این جریان می‌رود، به جایی نخواهد رسید.
ارسال نظر