سرمقاله
روز خدایی که نباید فراموش کرد
اینچنین روزهایی را باید ماندگار نگاه داشت تا نسلهای بعدی از آنها پند بگیرند و عاملی باشد برای هوشیاری آنها در برابر حوادث دیگر. این روزها در فرهنگ اسلامی «ایامالله» نامیده شدهاند.ایامالله روزهایی هستند که اراده و قدرت الهی بروز و ظهور ویژهای پیدا میکند و برای مومنین نعمت به همراه دارد و برای دشمنان راه خدا، عذاب! در سوره ابراهیم از حضرتموسی(ع) خواسته شده است ایامالله را به قومش یادآوری کند:« وَذَکِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللَّهِ» یکی از معدود روزهایی که در طول بیش از چهار دهه استقرار نظام جمهوری اسلامی در کشورمان، ایامالله نامیده شده است، نهم دیماه سال۱۳۸۸ است. اینکه چرا این روز، یومالله بوده است، زمانی میتوانیم درک کنیم که فتنه۸۸ را درست بشناسیم و فهم صحیحی از نقش ۹دی در پایان بخشیدن به آن فتنه داشته باشیم.قطعا اینجا مجال کافی برای تجزیهوتحلیل فتنه۸۸ نیست لیکن شاید اینکه بدانیم این فتنه، کشور را تا لبه پرتگاه برد، جایگاه بینالمللی ایران را در مقطعی بسیار حساس و سرنوشتساز مورد آسیب جدی قرار داد، دشمن را به نفوذ در بین صفوف جامعه ما اعم از خواص و عموم مردم امیدوار کرد و مبدأ تحمیل بیسابقهترین تحریمها علیه ملت ایران شد، بتواند برخی ابعاد آن را به ما بشناساند. شناخت این امور، گناه بزرگ برخی خواص موثر در شکلگیری فتنه و تداوم آن را و همچنین ضرورت عذرخواهی آنان از ملت را آشکار میسازد.حماسه ۹دی ۸۸ (البته در برخی شهرها ۸دی بود) که تقریبا بلافاصله بعد از عاشورای سال۸۸ رخ داد، همانند خود عاشورا و عزاداریهای حسینی ترکیبی بود از شور و شعور؛ شوری برخاسته از احساسات و عواطف پاک و مقدس ایمانی و شعوری بصیرتزا و رهنمون به حضوری بهنگام و پایانبخش.حماسه ۹دی ۸۸ از ایامالله بود چون از سویی اضطراب و تهدید را از جامعه اسلامی دور کرد و از سوی دیگر، نقشه و طراحی دشمنان را به هم زد. نهم دی برای مومنین نعمت بود و برای دشمنان جامعه اسلامی عذاب!
ارسال نظر