شکست فوتبال در زمین دیپلماسی دولت

ناکامی فوتبال ایران در کسب میزبانی مسابقات ملی و باشگاهی یکی از آخرین شکست‌های مشترک وزارت ورزش و امور خارجه دولت تدبیر و امید به شمار می‌رود که آینده فوتبال ملی و باشگاهی ایران را با خطر جدی مواجه خواهد ساخت. کنفدراسیون فوتبال آسیا با اعلام خبر میزبانی بحرین از رقابت‌های انتخابی مرحله مقدماتی جام‌جهانی ضمن رد درخواست فدراسیون فوتبال ایران شرایط سختی برای تیم ملی فوتبال کشورمان ایجاد کرده که می‌تواند شانس صعود به جام‌جهانی‌2022 در کشور قطر را به خطر بیندازد. مشکل میزبانی فوتبال ایران در آسیا البته از سال گذشته به شکل دیگری نمایان شد ، زمانی که کنفدراسیون فوتبال آسیا اعلام کرد باشگاه‌های ایرانی ملزم به برگزاری مسابقات خانگی خود در کشور بی‌طرف خواهند بود و دیگر امکان میزبانی از هیچ مسابقه‌ای برای تیم‌های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا وجود ندارد. در پی این تصمیم مهدی علینژاد، معاون وزارت ورزش و جوانان به همراه نمایندگان باشگاه‌ها راهی مالزی شدند و پس از مذاکره با AFC اعلام کرده اند از حق میزبانی فوتبال ایران به خوبی دفاع کردند. علینژاد در این خصوص گفته بود:«با دیپلماسی توانستیم حق میزبانی را با مذاکرات فشرده و مقاومت در سطح ملی به کشور بازگردانیم که این توفیق بزرگی بود.» توفیقی که معاون توسعه ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان در بهمن‌ماه سال گذشته به آن اشاره کرده البته هیچ‌گاه حاصل نشد. نه دیپلماسی وزارت ورزش دولت روحانی و نه حتی وعده‌های وزیر امور خارجه هم تاثیری در این معادلات نداشت.

نوزدهم اسفند بود که محمد‌جواد ظریف در ملاقات با عزیزی‌خادم، رییس تازه فدراسیون فوتبال در خصوص میزبانی ایران از مسابقات مقدماتی جام‌جهانی‌، گفت:«دولت و وزارت 
امور خارجه از همه توان برای خوشحالی مردم در این شرایط سخت استفاده می‌کند و دستگاه دیپلماسی کشور رایزنی‌های لازم را انجام خواهد داد.»
و نتیجه رایزنی‌های دستگاه دیپلماسی کشور چیزی غیر از میزبانی بحرین نبود. البته انتخاب بحرین حاصل رایزنی‌های یک هفته اخیر نبوده و نیست. لابی سعودی، امارات و بحرین در فوتبال و ورزش آسیا سال‌هاست که علیه ایران شکل گرفته و خصوصا  در هشت سال اخیر منافع فوتبال و ورزش ایران را بیش از هر زمان دیگری به خطر انداخته است.
نه ملاقات علینژاد با مسوولان‌AFC و نه وعده‌های جواد ظریف تاثیری در معادلات و دیپلماسی ورزش و فوتبال ایران نداشته چرا‌که اساسا  دستگاه دیپلماسی کشور در این دوران تلاشی برای رایزنی و بهبود جایگاه ورزش ایران در خاورمیانه و آسیا نداشته است.
با این وجود سؤال اساسی اینجاست که چرا در این مقطع رییس فدراسیون فوتبال در یک دیدار نمایشی وانمود می‌کند حداکثر توان خودش را به کار گرفته تا تغییری در این معادله ایجاد کند و جواد ظریف از تلاش و رایزنی سخن می‌گوید در حالی که میزبان بازی‌ها پیش از این جلسه انتخاب شده است.
آنچه مسلم است این‌گونه رفتارها با هدف فریب افکار عمومی صورت می‌گیرد و هیچ تاثیری در معادلات بین‌المللی ورزش و فوتبال ایران نداشته و نخواهد داشت.
شیخ سلمان بحرینی، رییس کنفدراسیون فوتبال آسیا به خوبی می‌داند که کشورش تنها در صورت کسب میزبانی می‌تواند شانسی برای صعود به مرحله بعدی رقابت‌ها داشته باشد. لابی قدرتمند کشورهای عربی در‌AFC ایران را از یک فرصت ارزشمند و سرنوشت‌ساز محروم ساخته و دولت توان حمایت از منافع ملی فوتبال که یکی از مهم‌ترین موضوعات مورد توجه مردم و جامعه است را ندارد.
لابی‌های پشت پرده برای انتخاب میزبان نه در یک هفته اخیر که از ماه‌ها قبل آغاز شده اما اراده‌ای برای دفاع از منافع فوتبال ملی ایران وجود نداشته که به کار آید و تلاشی صورت نگرفته که نتیجه بخش باشد. حالا نه تنها میزبانی مرحله مقدماتی جام‌جهانی که شانس میزبانی از بازی‌های چهار نماینده فوتبال ایران در آسیا هم به‌طور کامل از دست رفته و باشگاه‌های پرسپولیس، استقلال، تراکتورسازی و فولاد هم در زمین تیم‌های رقیب به میدان می‌روند اتفاقی که در چهار سال دوم دولت روحانی برای نخستین‌بار 
روی داده و دستگاه‌های دیپلماسی و ورزشی دولت هم توانی برای دفاع از حق مسلم ورزش کشور نداشته‌اند.

تأسف‌برانگیز است که فوتبال ایران با داشتن 9‌کرسی در کنفدراسیون فوتبال آسیا و معرفی نمایندگانی که توان گفت‌و‌گو و مذاکره به طرف مقابل را ندارند در این سال‌ها امتیازات و فرصت‌های بزرگی را از دست داده و جایگاه و اعتبارش آنچنان متزلزل به نظر می‌رسد که امکان دفاع از حقوق مسلم خودش را ندارد. خرداد سرنوشت‌ساز فوتبال در پیش است و نگرانی اهالی فوتبال از شرایط بحرانی تیم ملی که با ناکارآمدی و تصمیمات نادرست وزارت ورزش نتایج بازی‌های دور رفت را با شکست برابر عراق و بحرین واگذار کرده و با ادامه این ناکارآمدی در دور برگشت باید میهمان رقیب مستقیم خودش باشد.